O winiarskiej historii samego domu nie wiemy zbyt wiele. Znajduje się u podnóża łagodnego wzniesienia, dzisiejszego placu Słowiańskiego, blisko ul. Jedności (dawnego traktu prowadzącego z Wrocławia do Berlina) i placu Pocztowego. Sąsiaduje z budynkami sądu i pocztowymi.
Ulica Oberthorstraße, dzisiaj Sobieskiego, prowadziła z rynku do Bramy Górnej, za którą łączyła się z biegnącym za murem miejskim traktem wrocławsko--berlińskim. Intensywny ruch komunikacyjny oraz duża liczba potencjalnych gości spowodowały, że w tym rejonie miasta powstało wiele zajazdów, oberży i miejsc wyszynku wina. Te ostatnie były często prowadzone przez drobnych winiarzy w prywatnych domach.
To jeden z kilku budynków w Zielonej Górze, które postawił Jeremias Siegismund Förster, nestor znamienitego zielonogórskiego rodu przemysłowców i winiarzy. Reprezentacyjną siedzibą rodu był sąsiedni budynek przy ul. Jedności 5, w którym gościli m.in. cara Rosji Aleksandra I czy króla Prus Fryderyka Wilhelma III. Budynek przy Jedności 3 powstał na przełomie XVIII i XIX w. przy trakcie prowadzącym z Wrocławia do Berlina.
Piwnice pod zielonogórskim ratuszem mają XV-wieczny (tak wynika z badań), a może nawet XIV-wieczny (wspominają o tym kronikarze) rodowód. Przetrwały pożar w 1582 r. Od najdawniejszych czasów prowadzono w nich publiczny wyszynk, w którym sprzedawano lokalne wina.
Majestatyczny budynek przy ul. Jedności 10 powstał w pierwszych latach XIX wieku. Zbudował go Jeremias Siegismund Förster, nestor znamienitego rodu Försterów, zasłużonego dla zielonogórskiego włókiennictwa i winiarstwa.
To prawdopodobnie jedyna taka piwnica winiarska w Polsce. W 1786 r. zbudował ją Johann Jeremias Seydel, jeden z najważniejszych zielonogórskich winiarzy i handlarzy winem. Należały do niego winnice położone w niemal całym rewirze winiarskim Rodeland, który obejmował okolice dzisiejszego os. Słowackiego.
Strona 2 z 2
- start
- Poprzedni artykuł
- 1
- 2
- Następny artykuł
- koniec