Według historyka Hugo Schmidta kupiec winny Ernst Theodor Franke swoje przedsiębiorstwo winiarskie założył w 1821 roku. Jeśli zatem przekaz ten jest prawdziwy, to wytwórnia Frankego należałaby do jednej z najstarszych w Zielonej Górze.
W reprezentacyjnym miejscu Zielonej Góry, naprzeciwko Wzgórza Winnego, znajduje się dawna rezydencja Carla Engmanna, powszechnie określana jako Engmanns Palais. Są tu również dawne budynki produkcyjne wytwórni win. Engmann zbudował dom mieszkalny w 1836 r.
Winiarska historia tego miejsca sięga lat 30. XIX w. Wówczas znajdowała się tutaj firma winiarska i skład win Carla Friedricha Eitnera. Pod koniec XIX w. wytwórnia należała do rodziny Otto Eckartha. Wtedy powstały zachowane do dzisiaj zabudowania fabryczne (fermentownia, leżakownia, warsztat bednarski oraz piwnice).
Do okazałej piwnicy wejdziemy przez parking od ul. Drzewnej. Budynek był częścią zakładów Eduarda Seidela, jednego z największych producentów wina i kupców winnych w historii Zielonej Góry.
W budynku działała wytwórnia win musujących (sektów)Alexandra Krumnowa – jedna z kilku w Zielonej Górze. Pod względem wielkości produkcji ustępowała jednak wytwórni Fritza Briegera przy ul. Zamkowej, nie mówiąc już o prawdziwym hegemonie, Auguście Gremplerze z ul. Moniuszki.
Dawny kompleks produkcyjny należący niegdyś do znamienitego producenta win Ernsta Mühle jest jednym z największych ceglanych budynków Zielonej Góry. Tłocznię wraz z pomieszczeniami produkcyjnymi Ernst Mühle zbudował w latach 60. XIX wieku.
Narożny dom pod numerem 2/4 należy do starszej zabudowy ulicy z początków XIX w. W drugiej połowie tego stulecia właścicielem posesji był Jacob Tiedemann, kupiec winny, znaczący producent wina i octu winnego.
To jeden z najstarszych budynków użyteczności publicznej w Zielonej Górze. Został zbudowany w latach 1690-1692 na potrzeby samorządu powiatowego. Odbywały się w nim sejmiki stanów ziemskich, które zajmowały się m.in. wyborem urzędników czy sprawami porządkowymi.
Wzgórze Winne od wieków spełniało jedną rolę: było obszarem uprawy winorośli. Jego sercem jest domek winiarski Augusta Gremplera. Najbardziej znany zielonogórski winiarz postawił go w 1818 r. w centralnym punkcie swojej winnicy.
Pierwotna murowana kamienica przy ulicy Artura Grottgera 1 powstała prawdopodobnie u schyłku XVII w. Wskazują na to technologia budowy murów, zastosowany materiał budowlany oraz zachowane do dzisiaj elementy wystroju elewacji frontowej. Pod kamienicą znajduje sie piwnica winiarska.
Strona 1 z 2
- start
- Poprzedni artykuł
- 1
- 2
- Następny artykuł
- koniec